aklıma gelmeyen kelimelere isyanım

kafiyesizligim icin gene affedemiyorum kendimi

ama sen varsın işte ve o kadar büyüksün ki

bazen sırf senle uyanmak icin yatıyorm uykulara

o derin dipsiz gecelerde ve bir dahaki sefere diyorum

eksik kalanları o zaman soracagım

ama gene hasret ve sadece hasret

elde avuçta kalan

okudugum hic bir psikoloji kitabına uymuyorsun

bulamıyorm benzerini anlatamıyorm kimselere seni

ne zaman açsam sözü,

ya dalga geçen bir sözde dost ya da tavsiye vermeyi pek seven hiç aşık olmamışları buluyorum karşımda

bu ne biçim zehir ne biçim acı ,ızdırap yanmasın artık şu sefil yüreğim

yeter gelde bitsin

bu çileli kaderim yeter

belki sende pişmansın

gel desem o an uçarsın

ama sorular ah o cevapsız sorular

neden bırakıp gittin karanlıklarda